Columbia Üniversitesi'nden bilim insanları, fMRI taramalarını kullanarak beynin farklı bölgelerindeki aktiviteleri inceledi ve merak duygusunun beynimizde tam olarak hangi kısımla ilişkili olduğunu buldu.
Meraklı olmak, bizi öğrenmeye ve yeni ortamlara uyum sağlamaya iten, insan olmanın özlü bir parçası olarak biliniyor. Bununla birlikte, bilim insanları ilk kez beyinde merakın ortaya çıktığı noktayı belirledi.
Keşif, beynin farklı bölgelerindeki oksijen seviyelerini ölçmek için fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRI) taramalarını kullanan ve her bölgenin herhangi bir zamanda ne kadar meşgul olduğunu gösteren ABD'deki Columbia Üniversitesi'nden araştırmacılar tarafından yapıldı.
Merakın nereden kaynaklandığını bilmek, insanların nasıl hareket ettiğini daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir ve kronik depresyon gibi merakın eksik olduğu durumlar için potansiyel olarak tedavilere yol açabilir.
"BU ÇALIŞMA TARİHTE İLK"
Sinirbilimci Jacqueline Gottlieb, "Bu, bilgi hakkındaki öznel merak duygusunu beyninizin o bilgiyi temsil etme biçimiyle ilk kez ilişkilendirebildiğimiz bir çalışma" ifadesini kullandı.
Araştırmacılar deneyleri sırasında 32 katılımcıya texform adı verilen ve şapka ya da kurbağa gibi tanıdık nesne ve hayvanların çeşitli derecelerde çarpıtıldığı özel görüntüler verdi. Gönüllülerden her bir texformun öznesini tanımlama konusundaki güven ve meraklarını derecelendirmeleri istendi.
BEYNİN FARKLI BÖLGELERİ İNCELENDİ
Bu derecelendirmeler fMRI taramalarıyla çapraz referanslandırıldı ve üç bölgede kayda değer aktivite tespit edildi: oksipitotemporal korteks (görme ve nesne tanıma ile bağlantılı), ventromedial prefrontal korteks veya vmPFC (değer ve güven algılarını yönetir) ve anterior singulat korteks (bilgi toplamak için kullanılır).
Gönüllüler görüntü konusu hakkında ne kadar az emin olurlarsa, o kadar meraklı oldular.
Araştırmacılar yayınladıkları makalede, "Bu sonuçlar, algısal girdinin ardışık nöral temsiller tarafından nihayetinde bir merak duygusu uyandırmak için nasıl dönüştürüldüğünü aydınlatıyor" diye yazdı.
Araştırmacılar, potansiyel terapötik değerin yanı sıra, bu bulguların görüntü tanımlamanın ötesinde diğer merak türlerine nasıl uygulanabileceğini de araştırmak istiyorlar: örneğin, önemsiz şeyler ve gerçekler hakkında meraklı olmak veya başkalarının faaliyetleri hakkında sosyal merak.
