Kaç gündür seni yazıyorum Düzcespor. Bakıyorum sağa sola, üzülen insanlar çok. Bu insanlardan ses çıkmıyor. O insanların sesi kısılmış. O insanlar yıllardır sana su veren insanlar. İşte o güzel insanların sesi iyi çıkmadığı için sen bu kuyuya düştün. O insanlar senin büyüklüğünü iyi anlatamadığı için bugünkü konumundasın. Birimiz Fenerbahçeli olduk, birimiz Galatasaraylı. Birimiz de Beşiktaşlı ve Trabzonsporlu. Beraber olamadığımız için, seni hep beraber unuttuğumuz için sen bu kuyuya düştün.
On yıldır Düzce'yi idare eden insanlar ki seni düşünmediler desek biraz günah işleriz. Ancak onlar olursa olur, olmazsa olmaz dedikleri için sen şimdi buradasın.
Düzce'nin sporunun içinde olupta antrenör diye geçinen beyler var Düzce'de. Onlarda senin büyüklüğünü bilmelerine rağmen o rüzgara kapılıp gittiler. Şimdi senin düştüğün kuyudan çıkman için bakalım ne yapacaklar?
Bekleyeceğiz Düzcespor. Gelecek günler herşeye gebe. Senin o kuyudan çıkabilmen için bakalım neler yapacak, senin o kuyuya düşmene sebep olan insanlar.
Bekleyip göreceğiz sana sahip çıkacak insanları.
Senin yaşamın öyle de olsa böyle de olsa sürecek. O koca çınarına su verecek gencecik, üniversite bitirmiş çocuklarımız var sırada. Sen 45 yıl önce dikildiğinde Düzcemiz'in nüfusu 25 bindi. Şimdi 300 bini aştı. Bu gencecik nüfus var senin arkanda.
Kanın Lacivert, Kırmızı, Beyaz aksa da sen ölmedin, ölmeyeceksin Düzcespor.
Ağlamakta olan binlerce insan var. Senin çınarına su dökecek.
Sen ölmedin, ölmeyeceksin Düzcespor.(DAMLA GAZETESİ)
