Düzce Ticaret ve Sanayi odasının bizlere tahsis ettiği minibüsle maça gidiyoruz. Basın mensupları bir aradayız ve temsilcimiz Beyköy Belediyespor'un maçı ile ilgili tahminlerde bulunuyoruz. Ben maçın penaltılara kalacağını ve penaltılar sonrasında Beyköy Belediyespor'un şampiyon olacağını söylüyorum. Diğer arkadaşlardan farklı yorumlar var. Genel kanı Beyköy Belediyespor'un üçüncü liğe çıkacağı. Yaklaşık 3 saatlik yolcuğun ardından kendimizi Keçiören Bağlum stadında buluyoruz.
Stat TFF sitesinde yazdığı gibi 22 bin kişilik kapasiteli değil ancak planlı programlı bir stat( Basın mensuplarının görev yaptığı yerdeki tozlar alınmamıştı) Arkadaşlarla birlikte sahanın içine giriyoruz. Önce Beyköy Belediye Başkanı Osman Kılıç'la ardından futbolcularla görüşüyoruz. Gerek başkan, gerek teknik kadro ve gerekse futbolcular üçüncü liğe çıkacaklarından emin. Kendilerine güvenleri tam. Kısa bir süre sonra takım kadroları belli oluyor. Listelere bakıyoruz.
Beyköy Belediyespor'da bu maça kadar oynayıp oynamayacağı merak edilen takımın önemli ismi Ahmet sakatlığı nedeniyle kadroda yok. Rakip ekipte Düzce'li futbolcuların üçü yedek. Karşılaşma başlıyor. Derince Belediyespor ilk dakikalarda daha etkili, bastırıyor. Beyköy Belediyespor kısa sürede toparlanıyor ve İlhan'ın fırsatcılığı ile golü buluyor. Sevinç yumağı oluşturuyoruz. İlk yarı temsilcimizin 1-0 üstünlüğü ile bitiyor. İkinci yarıya konuk ekip yine hızlı başlıyor. 47 dakikada gelen golle şoke oluyoruz. Akabinden Derince Belediyespor'un bir şutu direkten dönüyor. 74. dakikada Samet'in attığı gol bizde soğuk duş etkisi yaratıyor. Kalan dakikalarda Derince bastırıyor, Beyköy Belediye sürpriz ataklarla gol arıyor.
Artık maç bitti, şampiyonluk bitti derken sahneye bu kez Düzcespor teknik komitesi tarafından işi yaramaz raporu verilerek bedelsiz Beyköy Belediyespor'a verilen (Onun yerine 42 milyara Adem Gezici alındı) Tuna çıkıyor. Son dakikada attığı golle temsilcimizin umutlarını uzatma dakikalarına taşıyor. Uzatma dakikasında ilk gol yine bizden geliyor. Saha içindeyim o karambolde topa en son dokunan ismi bende kestiremiyorum. Tuna adına yazıyoruz atılan gölü ve son 2 dakikaya giriyoruz. Artık şampiyonluk şarkıları söylemeye başlıyoz ki birden bire rakip takım serbest vuruş kazanıyor. İçimizde korku var. Kalecimiz İlker bu dakikaya kadar güven vermiyor. Topun başında Düzce'li sporseverlerin yakından tanıdığı Arif var. Vuruyor ve şampiyonluk umutlarımız bir kez daha Bağlum stadının zeminine gömülüyor.
Penaltı atışlarında umutlarımız var. En azından rakip futbolcular topu auta atar diyoruz. İlk penaltıyı yılların tecrubesi Bahadır kullanıyor. Topun başına gelişi, topu vuruşu bana yıllar öncesinde Brezilya milli takımın ünlü futbolcusu rahmetli Socrates'i hatırtıyor. Socrates'te dünya kupasında benzer penaltı kullanmış ve top kelecide kalmıştı. Bahadır kaçırıyor, Derince atıyor, ikinci penaltıda maçın yıldızlarından Tuna inanılmaz kötü vuruyor ve top yine kalecide kalıyor. Bundan sonrasını anlatmaya gerek yok. Maçın kısa hikayesi böyle.
NE OLACAK ŞİMDİ ?
Beyköy Belediyespor'un buraya gelmesi zaten büyük bir başarı. Takımın üçüncü lige çıkması ballı kaymak olacaktı. Olmadı kısmet değilmiş. Şimdi yapılması gereken Beyköy Belediyespor'a futbol sahası kazandırmak. Beyköy'ün iç saha maçlarını Düzce'de oynaması gerçekten çok acı. Başkan ne yapıp edip kendi beldesine futbol sahası kazandırmalı. Tesis işi büyük iş, en azından kendi maçlarını oynayacağı, çalışma yapacağı bir futbol sahası olmalı. Gerisi zaten çorap söküğü gibi gelir. Bir Düzcespor taraftarı olarak Beyköy Belediyespor'u kutlamamak, alkışlamamak elde değil. Ara transferde giden Gökhan ve Erol takımda kalmış olsaydı, kaptan Candaş ve Ahmet'in sakatlıkları geçseydi elbette durum çok farklı olurdu. Her şeye rağmen Beyköy Belediyespor sayesinde Düzce'de birlik sağlandı. Tüm Belediyeler Beyköy belediyespor'un başarılı için birleşti. Düzce'nin buna ihtiyacı vardı. Osman Başkan çok çalıştı, elbette yönetim kurulu üyeleri de. Futbolcular her maçta yüreklerini ortaya koydular.Teknik kadro futbolcularla uyum içinde oldu. Tebrikler Beyköy, teşekkürler bize yaşattığın mutluluk için.
